Superman moet de wereld redden van buitenaardse dreigingen die in het geheim door Lex Luthor zijn veroorzaakt.
Superman is door Jordy Gomes op 11 juli 2025 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Om te concurreren met het Marvel Cinematic Universe lanceerde DC in 2013 hun eigen zogenoemde Extended Universe, dat begon met Man of Steel. Geïnspireerd door Nolans Dark Knight-trilogie (2005–2012) benaderde regisseur Zack Snyder het personage van Superman met een vergelijkbaar duister realisme. Hoewel de insteek goedbedoeld was, sloot de sombere toon niet aan bij één van de meest hoopvolle superhelden die er bestaat.
Na het tegenvallende Batman v Superman (2016) en de rommelig gemonteerde bioscoopversie van Justice League (2017) raakte zowel het fundament als het vertrouwen van het grote publiek beschadigd. Ondanks latere financiële successen, zoals Wonder Woman (2017) en Aquaman (2018), vond DC dit niet voldoende om de hele franchise te redden. Deze eerste incarnatie van hun gedeelde filmuniversum lieten ze de afgelopen jaren dan ook stilletjes uitsterven. Het werd tijd voor een frisse herstart.
‘Superman omarmt de speelse toon van de stripboeken en brengt het heldhaftige optimisme terug naar het personage.’
Regisseur James Gunn, die bij Marvel furore maakte met zijn Guardians of the Galaxy-films, had al eerder de overstap naar DC gemaakt met The Suicide Squad (2021). Zijn liefde voor stripboeken en zijn talent om deze werelden overtuigend naar het grote scherm te brengen, leverden hem uiteindelijk de rol van creatief leider bij DC Studios op. Hij is nu verantwoordelijk voor een reeks films en series die samen het vernieuwde DC Universe vormen.
Superman (2025) is het eerste project binnen deze tweede poging en laat goed zien welke richting Gunn inslaat. De film waagt zich niet opnieuw aan de oorsprong van Superman, maar speelt zich af in een universum waarin al meerdere superhelden actief zijn, zoals Hawkgirl, Green Lantern en Mr. Terrific. Vanaf het begin word je ondergedompeld in een geloofwaardige wereld, die aanvoelt alsof hij al jarenlang bestaat en zichtbaar geïnspireerd is op vroegere animatieseries. Daardoor accepteer je de absurde elementen veel gemakkelijker.
De luchtige toon en kleurrijke presentatie zijn bewust gekozen om de sfeer van de ouderwetse Superman op te roepen. Gunn weet precies waar het personage voor staat en hoe hij als held tot zijn recht komt: als moreel kompas dat anderen inspireert om het goede te doen. Hij leeft zijn motto 'Truth, Justice, and a Better Tomorrow' volledig na, mede dankzij het charismatische acteerwerk van David Corenswet, die de rol voorziet van een warme dosis menselijkheid.
De film speelt in op de kritiek op de catastrofale vernietiging in Man of Steel en het vermoedelijk hoge dodental. In deze film doet Superman er alles aan om mens en dier te beschermen – zo redt hij zelfs een eekhoorn van vertrapping. Ook tijdens een gevecht met een kolossaal wezen deelt hij een rake klap uit, maar vliegt er direct achteraan om te voorkomen dat het tegen een gebouw botst. De film zit vol met dit soort kleine momenten, die samen duidelijk maken hoe vriendelijk deze Superman in de wereld staat.
Als tegenwicht speelt Nicholas Hoult de gluiperige Lex Luthor. Hij smeedt diverse plannen om Supermans reputatie te ruïneren en heeft een team specialisten om hem uit te schakelen. Zijn jaloezie en obsessie gaan zo ver dat hij bereid is een oorlog te ontketenen, puur om de held uit de weg te ruimen. Luthors rustige uitstraling maakt langzaam plaats voor agressieve uitbarstingen – een contrast dat goed past bij zijn onvoorspelbare karakter.
Het verhaal is wat chaotisch. De film heeft een hoog tempo en biedt volop superheldenspektakel voor de liefhebber, maar daardoor blijft de karakterontwikkeling - vooral van de bijpersonages - soms onderbelicht. Er zijn weinig momenten van rust. Zo had ik graag meer gezien van Clark in zijn rol als journalist bij de Daily Planet, of een inkijkje in zijn relatie met zijn ouders, Jonathan en Martha Kent. De scènes die we wél krijgen, werken op zich prima, maar er is zeker ruimte voor verdere verdieping.
Deze incarnatie van Superman omarmt de speelse toon van de stripboeken en brengt het heldhaftige optimisme terug naar het personage. De film bevat genoeg hoogtepunten (Krypto!) en scènes die bijblijven, zonder het klassieke karakter van deze superheld te verliezen. Het is een veel sterkere start van het gezamenlijke DC-universum dan voorheen. Hoewel er ruimte is voor verbetering, kijk ik uit naar de volgende verhalen in deze vernieuwde wereld, beginnend met Supergirl (2026).
