Regisseur Paul Thomas Anderson is een van de cinematische grootheden van onze tijd. Waar hij met zijn films regelmatig het verleden in duikt en historische settings recreëert om zijn licht te schijnen op de Amerikaanse psyche, kiest hij er met One Battle After Another bewust voor een hedendaagse bespiegeling.
One Battle After Another is door Leander den Boer op 27 september 2025 beoordeeld met een 10 / 10.
Bob (Leonardo DiCaprio) was ooit als energieke revolutionair onderdeel van de beruchte rebellenclub French 75. Samen met zijn geliefde Perfidia (Teyana Taylor) bevrijdt hij immigranten uit detentiecentra en blaast hij gebouwen op als gewapend protest tegen de door hen zo gehate imperialistische en fascistoïde overheid. Tijdens een van hun acties komt Perfidia kolonel Lockjaw (Sean Penn) tegen, die net zo radicaal als de revolutionairen is maar lijnrecht tegenover hen staat op het politieke spectrum. Tussen de twee tegenpolen ontstaat een interessante dynamiek, die Bob, Perfidia en haar pasgeboren kind Willa (Chase Infiniti) nog ver in de toekomst zal achtervolgen.
Zestien jaar later is Bob geen schim meer van wie hij was. Sinds Perfidia met de noorderzon is vertrokken spendeert hij zijn dagen drinkend, blowend en mijmerend over zijn revolutionaire leven. Hij leeft een afgezonderd en paranoïde bestaan en neemt Willa daarin mee. Het verleden kan immers elk moment, in de vorm van kolonel Lockjaw, op de drempel staan. Wanneer het verleden Bob inhaalt en kolonel Lockjaw voor de deur staat, verdwijnt Willa en ontstaat er een fascinerend kat-en-muisspel, waarbij de tamme Bob alles op alles moet zetten om haar terug te vinden.
Paul Thomas Anderson, afgekort PTA, voegt met One Battle After Another weer een meesterwerk aan zijn oeuvre toe. De film duurt weliswaar bijna drie uur maar vliegt voorbij onder de magistrale regie van PTA. Scènes volgen elkaar in hoog tempo op en je verveelt je geen moment met deze actiekomedie, die vol zit met hilarische momenten. Dat is vooral te danken aan de altijd geweldige Leonardo DiCaprio, die een van zijn beste prestaties neerzet als Bob en rijp lijkt te zijn voor een nieuwe Oscar.
De scènes met hem en de coole judoleraar annex ondergrondse revolutionair Sergio (Benicio Del Toro) vormen samen met een adembenemend gefilmde auto-achtervolging, die je simpelweg in de bioscoop móet zien, de absolute hoogtepunten van de film. Het heerlijke tempo is ook te danken aan de continue muzikale begeleiding in de vorm van een meeslepende, haast panische soundtrack van Jonny Greenwood.
Met zijn afgelopen paar films gaf hij vooral inkijkjes in historische episodes van de Verenigde Staten, zoals het Los Angeles van de jaren 70 in Licorice Pizza en Inherent Vice of het post-WWII tijdperk in The Master. Al deze films bevatten politiek commentaar, maar in One Battle After Another besloot PTA dit nog veel explicieter te doen. Het zal ongetwijfeld te maken hebben met de gepolariseerde tijd waarin de Verenigde Staten zich bevinden.
Het maakt de film naast een bruisende actiekomedie zo ook een zeer treffende reflectie op het huidige Amerikaanse politieke klimaat. We herkennen helaas maar al te veel van de wetteloze en autocratische politiestaat die PTA in deze film creëert. Symbool hiervoor staat kolonel Lockjaw, die door Sean Penn zowel monsterlijk en afstotend als intrigerend en zielig wordt geportretteerd. Ook voor Penn lijkt een Oscar een zekerheidje. One Battle After Another is een modern meesterwerk in alle opzichten en bij uitstek de beste film van het jaar.
Nu in de bioscoop
