Jaws (1975)

Jaws recensie

Door Vince Christiaans op 9 juli 2020
Een grote witte haai heeft het gemunt op de badgasten van het toeristische dorpje Amity. Politiechef Martin Brody (Roy Scheider), zeebioloog Matt Hooper (Richard Dreyfuss) en visserman Quint (Robert Shaw) trekken eropuit om het beest te vangen.

Jaws gaat nu al 40 zomers mee! Reden voor veel bioscopen om de moeder der blockbusters terug te brengen naar het witte doek met een prachtige remaster. Voor iedereen die deze klassieker heeft gemist, er is geen betere manier om je watervrees te overwinnen en kennis te maken met Steven Spielbergs allereerste kaskraker.

Over het algemeen hebben haaienfilms geen al te beste reputatie. Een gegeven waar de drie vervolgfilms op Jaws en de vele imitaties zeker aan hebben bijgedragen. Toch valt de kwaliteit van het origineel niet te ontkennen. Jaws heeft dan ook meer gemeen met Moby-Dick (1956) dan The Shallows (2016), 47 Meters Down (2017) of The Meg (2018).

Jaws biedt namelijk meer dan alleen badgasten die uiteengerukt worden door een hongerige haai. De film is namelijk het schoolvoorbeeld van effectieve verhaalvertelling. Door gebruik te maken van een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog loodst Spielberg zijn film uit de ondiepe wateren van het popcornvermaak naar de diepe oceaan waar de gigantische klassiekers ronddolen.

Die prestatie kwam niet vanzelf. De productie van Jaws werd geplaagd door tegenslagen, zo werkte de namaakhaai nauwelijks, waren de opnames op zee bijna onmogelijk en vlogen de hoofdrolspelers elkaar regelmatig in de haren. De jonge Spielberg voelde de hete adem van de studio in zijn nek en zag zich gedwongen om inventieve oplossingen te vinden voor zijn productieproblemen.

Het meeste bekende voorbeeld is Spielbergs keuze om de witte haai zo lang mogelijk te verhullen. In de eerste helft van de film wordt de aanwezigheid gesuggereerd door het perspectief van de camera en natuurlijk John Williams' dreigende muziek. Het resultaat is één van de meest effectieve combinaties van beeld en muziek die je ooit in een film zult zien.

Toch is Jaws meer dan alleen spannend. Wat opvalt is hoe grappig de film vaak is. Spielberg vindt de juiste balans tussen spanning, humor en avontuur, waardoor je altijd op het puntje van je stoel zit, maar nooit vermoeid raakt van angst. En hoewel de explosieve climax je heel even opgelucht achterlaat, is het moeilijk om tijdens je eerstvolgende strandvakantie niet even te verstijven bij de gedachte aan deze film.

Cast: Roy Scheider Robert Shaw Richard Dreyfuss Lorraine Gary
Murray Hamilton
Regie: Steven Spielberg
Genre: Thriller Klassieker
Speelduur: 2:04 uur

Plus- & minpunten

Samengevat de plus- en minpunten van Jaws:

Effectieve verhaalvertelling, Goede balans tussen spanning, humor en avontuur, Inventief, Acteerprestaties van Roy Scheider, Robert Shaw en Richard Dreyfuss, Sterke bijrollen voor Murray Hamilton en Lorraine Gary, Iconische muziek van John Williams