Interstellar (2014)

Interstellar recensie

Door Jordy Gomes op 28 augustus 2020
In de nabije toekomst ligt de Aarde onder een laag stof en overlevingsmiddelen zijn schaars. Als dit zo doorgaat zal de mensheid definitief uitsterven. Daarom krijgt een groep ontdekkingsreizigers de taak om verschillende planeten af te gaan en te kijken of hier leven mogelijk is. Echter gaat dit niet zonder opofferingen. Zo zal de verloop van tijd flink anders uitpakken in de ruimte.

Christopher Nolan behoort tot mijn favoriete regisseurs. In mijn ogen maakt hij topkwaliteit van de bovenste plank, maar toch moet ik opbiechten dat Interstellar (2014), Nolan's sciencefiction-epos over de ruimte, mij nooit eerder heeft bekoren. Jarenlang behoorde de film tot mijn minst favoriete uit zijn oeuvre. Daar moet ik eerlijk bij vermelden dat ik de film oorspronkelijk had gemist in de bios. Gelukkig kon dit recent rechtgezet worden.

Nolan is zelf groot voorstander van de bioscoopervaring en zijn films komen hier absoluut het best tot hun recht. Geen afleidingen van buitenaf, maar volledige focus voor zijn drie uur durende sciencefiction-drama. Op zo'n gigantisch scherm valt op dat de afstemming tussen beeld en geluid vrijwel perfect is. Interstellar prikkelt alle zintuigen met weergaloze beelden van de ruimte en een bombastische soundtrack van Hans Zimmer. Wederom is Nolan's film een technisch meesterwerk.

Hiernaast is ook het verhaal verrassend menselijk. Nolan staat bekend om zijn 'koude' personages en hij houdt vaak op armlengte afstand (zie Dunkirk). Terwijl hier duidelijk moeite wordt gedaan om een emotionele band te creëren tussen astronaut Cooper (Matthew McConaughey) en zijn dochter Murphy (Jessica Chastain). Hieraan gekoppeld zit het thema dat liefde letterlijk geen (tijds)grenzen kent, iets wat in het slotstuk sterk wordt gevisualiseerd.

Ook Nolan's toewijding aan het vak is het vermelden waard. In samenwerking met echte wetenschappers hebben zij onderzoek gedaan zodat alle sciencefiction-elementen zo accuraat mogelijk kloppen met de realiteit (met betrekking tot de scènes in de ruimte, de werking van een zwart gat, etc). Dit maakt zijn visie van het heelal niet alleen adembenemend mooi om naar te kijken, maar ook deels beangstigend reëel.

Door deze bioscoopervaring van Interstellar (2014) is mijn eindbeoordeling en kijk op de film flink veranderd. Dit is niet meer Nolan's minste werk, maar juist een interessant concept dat werkelijkheid kan worden als we niet voorzichtig omgaan met onze planeet. Uiteindelijk bewijst Interstellar vooral dat sommige films simpelweg een herontdekking waard zijn.

Cast: Matthew McConaughey Anne Hathaway Jessica Chastain Bill Irwin
Ellen Burstyn Michael Caine Wes Bentley Casey Affleck
Regie: Christopher Nolan
Genre: Sciencefiction Mysterie Apocalyptisch
Speelduur: 2:49 uur

Plus- & minpunten

Samengevat de plus- en minpunten van Interstellar:

Regie van Christopher Nolan, Interessant sciencefiction concept, Acteerwerk van Matthew McConaughey & Anne Hathaway, Weergaloze combinatie van beeld en geluid, Soundtrack van Hans Zimmer, Prachtig camerawerk, Voelt episch aan op het witte doek, Vleugje komedie door robot TARS, Thema wat betreft liefde zonder (tijds)grenzen, Verrassend menselijk