Rondreizende illusionist Mr. K raakt verstrikt in een hotel zonder uitgang.
Mr. K is door Rick Schuttinga op 16 januari 2025 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Nederlandse filmmaker Tallulah H. Schwab maakte shorts, televisiefilms, -series en een documentaire toen ze in 2014 uitkwam met haar zeer fijne speelfilmdebuut Dorsvloer Vol Confetti. Pas tien jaar later wordt daar met Mr. K. haar tweede bioscoopfilm aan toegevoegd, welke ze schrijft en regisseert.
Dorsvloer Vol Confetti (gratis te zien op NPO Start) is voldoende om te weten dat je Mr. K wilt zien, maar daarbovenop weet de film zelf goede interesse te wekken. Een kafkaëske nachtmerrie, surrealistisch, bevreemdend, claustrofobisch en het ziet er allemaal ook nog eens fantastisch uit.
‘Een fijne reis met teleurstellende bestemming.’
Illusionist Mr. K (Crispin Glover) blijkt opgesloten te zijn in een eigenaardig hotel zonder uitgangen. De al aanwezige inwoners blijken zich niet meer bewust van het feit dat ze het gebouw niet meer kunnen verlaten. En zo begint K's avontuur om te ontsnappen.
Het hotel is een mysterieuze plek met nog curieuzere bewoners. Iedere nieuwe ontdekking is aantrekkelijk: de fanfare, geheime doorgangen, interieurs en het dagelijks leven an sich. De eerste helft van Mr. K is een lust voor de zintuigen.
Claustrofobie en hysterie doen langzaam hun intrede, maar Schwab pakt hierop niet door, ze bouwt juist rustmomenten in, zowel voor K. als voor de kijker, enorm zonde. Claustrofobisch wordt het nooit en de gekte wordt niet volledig omarmd. Het mysterie van het hotel komt tot een einde in de ontknoping, die zelfs voor al het voorafgaande heel vreemd is - en nogal onduidelijk.
Mr. K is te omschrijven als een fijne reis met teleurstellende bestemming.
