Drie verhalen die zich in verschillende tijdperken afspelen worden met elkaar verbonden door het gedeelde thema: leven en dood.
The Fountain is door Jordy Gomes op 2 september 2025 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Mijn respect gaat uit naar regisseur Darren Aronofsky, die met The Fountain een film aflevert die op diverse manieren geïnterpreteerd kan worden. Op het eerste gezicht bestaat de film uit drie verhalen: in het verleden, het heden en de verre toekomst. Desondanks worden deze verhalen naadloos met elkaar verweven. Het moet een uitdaging zijn geweest om dit te realiseren met het beoogde effect.
The Fountain gebruikt zijn montage om tussen de verschillende tijdlijnen te schakelen, waarbij acteur Hugh Jackman in elk van de drie verhalen de hoofdrol vertolkt: een Spaanse veroveraar die op zoek is naar een levenselixer (verleden), een wetenschapper die wanhopig probeert zijn vrouw te genezen van een tumor (heden) en een futuristische ruimtereiziger die hoopt zijn vrouw weer tot leven te wekken middels de explosie van een stervende ster (toekomst).
‘Combineert op metaforische wijze de centrale thema's van liefde, verlies, spiritualiteit en onsterfelijkheid.’
De gedeelde thematiek over leven en dood wordt direct duidelijk uit deze omschrijving. De hoofdpersonages moeten hun eigen sterfelijkheid inzien en accepteren, wat tevens één van de belangrijkste punten uit de film is. Aronofsky steekt echter ook moeite in de letterlijke verbindingen in het verhaal. De stervende vrouw van de wetenschapper schrijft een boek over de avontuurlijke Spanjaard uit het verleden, terwijl de toekomstige ruimtereiziger dezelfde boom onderhoudt die destijds voor de stervende vrouw werd geplant. Hierdoor vervaagt met opzet de grens tussen feit en fictie.
De vraag of de verhaallijnen in het verleden en in de toekomst werkelijk gebeuren of niet, lijkt niet uit te maken. Het zit goed in elkaar en wordt aangrijpend gepresenteerd, dat is het belangrijkst. Hiernaast is het eind natuurlijk open voor eigen interpretatie, maar de suggestie dat alles gezien kan worden als een surrealistische visualisatie van het rouwproces zal geen toeval zijn geweest. De dood is onderdeel van het leven en niemand kan dit ontlopen - een krachtige boodschap dat op deze manier heel ingenieus wordt overgebracht.
The Fountain combineert op metaforische wijze de centrale thema's van liefde, verlies, spiritualiteit en onsterfelijkheid. Hoewel de film soms een tikkeltje pretentieus kan overkomen, zijn de geschoten beelden buitengewoon mooi en blijf je met volle aandacht kijken door de diverse verhaallijnen en thematische connecties. Dit is geen film voor de gemiddelde kijker die simpelweg vermaakt wil worden, maar zoek je uitdaging en na afloop stof tot nadenken? Dan is The Fountain een verfrissend alternatief.
Te zien op Disney+
