Lilo, een Hawaïaans meisje, wenst een vriendje en krijgt de voortvluchtige alien Stitch in haar leven.
Lilo & Stitch is door Jordy Gomes op 22 mei 2025 beoordeeld met een 5 / 10.
Na het herbekijken van alle films van Walt Disney Animation Studios belandde Lilo & Stitch (2002) in mijn persoonlijke top tien. Sinds de release is Stitch uitgegroeid tot een commercieel icoon; zijn gezicht prijkt op allerlei soorten merchandise. Gezien zijn blijvende populariteit kon een live-action adaptatie niet uitblijven. Zoals helaas te verwachten viel, haalt ook deze remake het lang niet bij zijn voorganger.
Al vanaf de eerste scène is duidelijk wat voor soort remake dit is. Veel shots en dialogen zijn letterlijk overgenomen, maar de opening wordt er in sneltreinvaart doorheen gejaagd. De makers willen Experiment 626 zo snel mogelijk op aarde krijgen. Hierdoor voelen veel interacties geforceerd aan, omdat ze scènes uit het origineel krampachtig in een kort tijdsbestek proberen te proppen.
‘Een teleurstellende imitatie die de ziel van het origineel mist.’
Het verhaal blijft in grote lijnen hetzelfde, maar de aanpassingen die zijn gedaan, doen afbreuk aan de oorspronkelijke boodschap. Zo zien we in de langere speelduur hoe Stitch meer kattenkwaad uithaalt. Soms zijn dat leuke grappen, maar de nadruk ligt te veel op zijn negatieve gedrag. Waar is bijvoorbeeld de ontroerende scène gebleven waarin hij een boek leest en zich identificeert met het buitengesloten eendje? Door zulke momenten weg te laten, ontbreekt het contrast met zijn zachtaardige kant. Daardoor komt zijn persoonlijke groei minder duidelijk naar voren.
Voor nieuwkomer Maia Kealoha, die Lilo speelt, is dit haar eerste filmrol – en ze zet een overtuigende prestatie neer. Haar speelse en eigenwijze karakter komt goed tot zijn recht, en ook de band met haar zus Nani wordt geloofwaardig neergezet in deze realistische setting. Daarnaast weten bepaalde scènes tussen Lilo en Stitch nog altijd een gevoelige snaar te raken, al komt dat misschien deels door de nostalgie en warme herinneringen aan de tekenfilmversie.
Eén van de leukste elementen uit de animatie, de vermommingen van Jumba en Pleakley, is in deze remake verdwenen. De twee aliens beschikken nu over een apparaat waarmee ze in mensen kunnen transformeren. Hoewel het budget 100 miljoen dollar bedroeg, lijkt Disney niet bereid geweest om de personages voortdurend met CGI te animeren. Op deze manier krijgen acteurs Zach Galifianakis en Billy Magnussen wél meer schermtijd. Magnussen weet Pleakley's energieke uitstraling aardig te benaderen, maar Galifianakis is duidelijk miscast. Hij slaagt er niet in om het ruwe randje van Jumba over te brengen.
Ik prik recht door deze cynische herinterpretatie van Lilo & Stitch. De film komt over als een teleurstellende imitatie die de ziel van het origineel mist en vooral dient om meer merchandise te produceren. Het blijft een eindeloze cirkel van tegenstrijdigheid - verander je inhoudelijk niets aan het verhaal, dan krijg je een nutteloze verfilming die alles kopieert; verander je te veel, dan mist het grote publiek elementen die voor hen essentieel zijn. Deze no-winsituatie leidt tot een duidelijke conclusie: stop alsjeblieft met deze live-action remakes van geliefde animatieklassiekers.
Te zien op Pathé Thuis
