Pieces of a Woman recensie

Het eerste half uur van Pieces of a Woman hakt erin. We kijken naar de bevalling. De stijl is bijzonder naturalistisch waardoor de hele scène, in één take gefilmd, heel natuurlijk overkomt. Het helpt dat ook de acteurs (vooral Kirby en LaBeouf) een dijk van een acteerprestatie neerzetten. Als op het einde van de scène de baby sterft, blijf je als publiek, net zoals het koppel, murw geslagen achter, in stukken uiteen gebarsten.

Dit moet één van de meest indrukwekkende openingsscènes zijn uit de filmgeschiedenis. De rest van de film hinkt zowat op twee benen. Soms neemt de symboliek de bovenhand waardoor het middendeel wat in elkaar zakt. Gelukkig eindigt de film ook heel sterk, met een krachtige catharsis. Alleen jammer van de allerlaatste scène. Die had echt niet gehoeven.

Het feit dat de film toch overeind blijft, ondanks zijn minpunten, is vooral te danken aan de, zoals eerder gezegd, ijzersterke acteerprestaties van Shia LaBeouf en, vooral, Vanessa Kirby. Beiden weten de onmacht en onzekerheid na zo’n groot verlies perfect te vatten. Dat Kirby hiermee een Oscarnominatie in de wacht zal slepen, is een feit. En ware het niet van de recente beschuldigingen van partnergeweld aan het adres van LaBeouf, had hij er wellicht ook één gekregen. Desalniettemin een sterke film met twee schitterende acteurs in de hoofdrollen.