Jake Sully heeft zich, na de gebeurtenissen in Avatar, volledig geïntegreerd in de wereld van de Na'vi (woudbewoners). Hij heeft het zelfs tot stamhoofd geschopt. Tot op een dag de mens terug zijn intrede doet en aanspraak wil maken op de rijkdommen van Pandora. Dit noodzaakt Sully en zijn gezin om te vluchten en onder te duiken bij de Metkayina (heersers over het water).
Avatar: The Way of Water is door Kurt Velghe op 25 december 2022 beoordeeld met een 9,5 / 10.
Af en toe weet ik weer waarom ik zo graag naar de bioscoop ga. Af en toe passeert er eens een film waarvan je denkt: man, wat ben ik blij dat ik deze op het grote scherm zag. Welnu, Avatar: The Way of Water is er zo één. Wat mij betreft, een instant-classic. Van de eerste minuut word je ondergedompeld in de wondermooie wereld van Pandora, een planeet die bevolkt wordt door blauwe reuzen, Na'vi genaamd.
Wat is het belangrijkste aan een goede film? Het verhaal? Tot op zeker niveau, zeker. De regie? Ja, absoluut. De acteurs? Uiteraard. De cinematografie? Heel belangrijk (voor mij dan toch). De muziek? Superbelangrijk. Maar wat is nu het allerbelangrijkste? Voor mij dan toch. Ik wil de volledige duur van de film ondergedompeld worden in een mij onbekende wereld en me geen minuut vervelen. Wat mij betreft, was dat met deze Avatar absoluut het geval.
‘Schitterend gemaakte actie- en avonturenfilm vol emotie, drama en spanning.’
Ik lees her en der dat het verhaal wat magertjes is. Daar is iets voor te zeggen, maar langs de andere kant is er wel heel veel te zien en te beleven. Dit blijft gewoon een schitterend gemaakte actie- avonturenfilm met heel wat emotionele momenten, voldoende drama en spanning. Wie maalt nu om een mager (maar wat is mager?) verhaal als je je geen minuut verveelt. Ik heb nooit iemand horen klagen over Jurassic Park of Indiana Jones (waar het verhaal nu ook niet zo super is), maar dat zijn wel steengoeie films. Films die je meenemen en niet meer loslaten voor de lichten in de zaal terug aanfloepen, kan je toch onmogelijk slechte films noemen.
Visueel verbluffend, steengoeie acteurs, prachtige scènes in het water (de bonding tussen Lo'ak en de Tulkun), prachtige geregisseerde actiescènes (Lo'ak tegen het zeemonster, de laatste veertig minuten) en een mooi verhaal over 'mens' en natuur, hoe de mens alles wil kapot maken uit eigenbelang. Voor mij één van de betere films van het jaar. James Cameron bewijst nog maar eens hoe 'less is more' meer goed dan kwaad doet. Hij maakte amper 9 films in een carrière van meer dan 40 jaar en bijna allemaal waren ze even goed.
Te zien op Disney+ en Pathé Thuis
