Aquaman (2018)

Aquaman recensie

Door Vince Christiaans op 13 december 2018
Arthur Curry (Jason Momoa) is de zoon van een vuurtorenwachter en de koningin van Atlantis. Wanneer de heerser van de onderwaterwereld de oppervlakte bedreigt gaat Arthur in de gedaante van Aquaman op zoek naar zijn lotsbestemming.

Dat het DC Universum in zwaar weer verkeert is inmiddels bekend. Wonder Woman (2017) zorgde even voor een sprankeltje hoop dat zonder pardon werd uitgesnufd door de teleurstellende ensemblefilm Justice League (2017). Als mosterd na de maaltijd krijgen we nu Aquaman.

Waar eerdere films in dit universum zichzelf pijnlijk serieus namen, kiest regisseur James Wan ervoor om de absurditeit van deze held en zijn onderwaterwereld te omarmen. Dit zorgt er op zijn minst voor dat Aquaman een veel luchtiger avontuur is dan zijn voorgangers.

Helaas is de karakterontwikkeling net zo inconsistent als in alle andere DC-films. Net als in Man of Steel (2013) wemelt het hier van de toondove momenten waarin onze 'held' direct en indirect verantwoordelijk is voor de dood van het gepeupel dat hij zou moeten beschermen.

Verder voldoet Aquaman aan alles wat je van een gemiddelde superheldenfilm mag verwachten. Ongemotiveerde gevechten, extravagante effecten en plotontwikkelingen die je al van mijlenver ziet aankomen. Afgezien van een sfeervolle actiescène waarin James Wan zijn horrortalenten de vrije loop laat, voegt Aquaman weinig toe aan het afgestompte superheldengenre.

Cast: Jason Momoa Nicole Kidman Amber Heard Dolph Lundgren
Willem Dafoe Yahya Abdul-Mateen II Temuera Morrison Patrick Wilson
Regie: James Wan
Genre: Superhelden Actie
Speelduur: 2:24 uur