The White Tiger (2021)

The White Tiger recensie

Door Kurt Velghe op 15 februari 2021
Balrami, een straatarme Indiër uit de laagste kaste, gaat als chauffeur werken voor de lokale landheer, de Ooievaar genoemd. Door hem en zijn zoon Mangoest wordt hij behandeld als een slaaf en voor het minste geslagen. Dat verandert als hij de chauffeur wordt van Ashok, de jongste zoon van de Ooievaar, en zijn vrouw Pinky, lijkt daar verandering in te komen. Toch blijft Balrami zich in stilte verzetten tegen zijn status.

Je zou deze film een tragikomische parabel kunnen noemen, zeker als je het eerste uur bekijkt. Balrami slaat zich op zijn manier overal wel doorheen en daar gaat heel vaak ook de nodige humor mee gepaard, zoals wanneer hij voor de eerste keer zijn tanden poetst of op de verjaardag van Pinky komt opdraven als Maharadja. Dit laatste op vraag van Ashok, zo blijkt achteraf.

Halverwege wordt de film grimmiger en komt er een kentering. Al van meetaf aan is duidelijk dat Balrami niet zomaar bij de pakken blijft zitten. Hij is wat men noemt een witte tijger, één van de zeldzame individuen uit de laagste kaste die erin slaagt zich op te werken in de maatschappij. De vraag is alleen welke prijs hij bereid is hiervoor te betalen.

Adarsh Gourav schakelt perfect tussen het komische en het tragische van zijn personage en neemt ons mee op sleeptouw door de primitieve maatschappij die Indië nu nog steeds blijkt te zijn. Terwijl een handvol rijken in de sjiekste huizen woont en in de mooiste hotels logeert, tiert de armoede welig bij het grootste deel van de bevolking. Een film die tot nadenken stemt en af en toe ook wel eens durft te provoceren. Een nieuw pareltje in de steeds uitgebreider wordende catalogus van Netflix.

Cast: Adarsh Gourav Rajkummar Rao Priyanka Chopra
Regie: Ramin Bahrani
Genre: Drama
Speelduur: 2:05 uur