Parthenope toont het leven van de vrouw die vernoemd werd naar de legendarische sirene die in de golf van Napels leefde. Ze is een betoverende verschijning vanaf haar geboorte in 1950 tot in het heden.
Parthenope is door Rick Schuttinga op 6 maart 2025 beoordeeld met een 7,5 / 10.
Paolo Sorrentino is de maker van het prachtige Youth (2015) en La Grande Bellezza (2013), maar ook van Loro (2018). Gek genoeg lijkt Parthenope nog het meest op laatstgenoemde, met één protagonist die volop geniet van het leven. Groot verschil is dat Loro een bekend persoon (Silvio Berlusconi) volgt en Parthenope een onbekende beeldschone Napolitaanse. Berlusconi was een passant in zijn eigen leven, Parthenope lééft haar leven.
Ze is de belichaming van de stad Napels, als zijnde de mythische sirene met dezelfde naam. Als schoonheid ziet juist zij het mooie in anderen, vooral als dat niet zichtbaar is voor het oog, maar voor het hart; het mooie ín de mens. Over een vrouw die het leven probeert te begrijpen en daarmee zichzelf, in plaats van andersom. Een krachtig en gebalanceerd mens.
‘Vooral als dat niet zichtbaar is voor het oog, maar voor het hart; het mooie ín de mens.’
Door de filosofische vertelling kun je een hoop zien, ontdekken en vinden. Parthenope kun je nog eens kijken, maar is niet direct een thuis-kijk-film. Door het trage tempo (wat juist een sterke eigenschap is), de lange speelduur en het ongrijpbare verhaal. Deze nieuwste van Sorrentino is geen gemakkelijke. Door de filosofische insteek kan een concreet handvat missen. De vertelling sleept Parthenope via afgebakende hoofdstukken langs passanten in haar leven. Mensen die een deel van haar persoon zullen vormen. Het einde van de één gaat vloeiend over in het begin van de ander.
Door Parthenope kun je verliefd worden op la bella vita, maar verliefd op de stad Napels is maar de vraag. De Italiaanse kust wordt in ieder geval mooi in beeld gebracht - de aantrekkelijke cinematografie valt op.
De voetbalelementen voelen misplaatst en de ontknoping is te langdradig - een speelduur van twee uur en een kwartier voelt niet gerechtvaardigd. Parthenope is geen meesterwerk, maar zal niet nalaten íets met je te doen - en het is zeer begrijpelijk als dat een negatieve ervaring is. Deze pure arthouse is moeilijk aan te raden, want verre van doorsnee. Voor mij een schone film die nog wel eens zal opdoemen in gedachten.
Te zien op Picl
