In deze documentaire over het leven van de legendarische Christopher Lee volgen we zijn carrière van oorlogsveteraan, naar horroricoon, tot wereldster.
The Life and Deaths of Christopher Lee is door Vince Christiaans op 31 oktober 2025 beoordeeld met een 8 / 10.
Er komt een moment in het leven van elke jonge filmverslaafde dat je de gezichten op het scherm begint herkennen. Voor mij is Christopher Lee zo'n gezicht. Toen ik in mei 2002 Star Wars: Episode II - Attack of the Clones voor het eerst zag begon er een lichtje te branden. Die ouwe kerel die met Yoda vecht, is dat niet? En jawel hoor, na enig speurwerk kwam ik erachter dat deze acteur een vergelijkbare rol had in The Lord of the Rings. Toen ik niet veel later ontdekte dat Christopher Lee ook opdook in de door mij grijsgedraaide film Gremlins 2: The New Batch (1990) was ik verkocht. Wie was deze man?
Zijn aristocratische uiterlijk en sonore stem sprak tot de verbeelding. Het was het begin van een zoektocht naar zoveel mogelijk van zijn films. Geen makkelijke taak toentertijd. Ik struinde de tv-gids en het internet af voor meer informatie over de man en titels waarin ik hem kon zien. Van The Horror of Dracula (1959) en The Man With The Golden Gun (1978) tot The Four Musketeers (1973) en The Wicker Man (1973). Ik verslond ze allemaal. Langzaam maar zeker raakte ik bekend met zijn oeuvre en gaandeweg leerde ik ook heel wat andere acteurs en filmmakers kennen.
‘Het is treurig dat Christopher Lee zo lang aan zichzelf bleef twijfelen.’
Het is de manier waarop veel liefhebbers hun weg vinden in het filmwoud. Eén persoon trekt de aandacht en vormt de sleutel tot een oneindige wereld aan nieuwe ervaringen. Wat een geluk voor mij dat Lee's carrière in de jaren 2000 weer in de lift zat. Na een bijrolletje in Tim Burton's Sleepy Hollow (1999) dook hij o.a. op in films van bekende regisseurs zoals George Lucas, Peter Jackson, John Landis en Martin Scorsese. Daarnaast ontwikkelde Lee in deze periode een opvallende carrière als heavy metal zanger.
Materiaal genoeg dus voor een documentaire, moet ook regisseur Jon Spira gedacht hebben. Naast interviews, archiefbeelden en fragmenten uit de meer dan 250 films waar Christopher Lee in meespeelde brengt Spiro de acteur tot leven aan de hand van animaties, een marionet en een rake imitatie van zijn stemgeluid door Peter Serafinowicz. Het effect is dat docu meer aanvoelt als een speelfilm dan een biografisch verslag. Daarbij gaat The Life and Deaths of Christopher Lee niet alleen in op Lee's filmcarrière, maar ook zijn oorlogservaringen.
Wat meermaals blijkt is dat Christopher Lee een verrassend onzekere man was. Zo vond hij het moeilijk om zijn verleden als horroricoon te omarmen. Hoewel hij doorbrak met Hammer-films als The Curse of Frankenstein (1957) en The Horror of Dracula (1959), probeerde hij zich de rest van zijn carrière te distantiëren van bloederige monsterrollen. Hoe diep het zeer zat is te zien na afloop van zijn riddering door prins Charles in 2009. In een interview omschrijft een Britse reporter de 87-jarige als "the king of horror", waarop Lee pittig reageert: "The king of what?! Don't say that, my dear. I'm not!"
Toch bleek zijn lot altijd verbonden te zijn met genrefilms. Afgezien van serieuzere uitstapjes, zoals zijn hoofdrol in het historische drama Jinnah (1998), werd Lee keer op keer gecast in horror, fantasy en sciencefictionfilms. Niet geheel tegen zijn zin. Zo zorgde zijn liefde voor de boeken van J.R.R. Tolkien ervoor dat hij op jacht ging naar de rol van Gandalf in de verfilming van The Lord of The Rings door Peter Jackson. Ondanks Lee's aandringen zag Jackson meteen dat de acteur geboren was om Gandalf's gevallen tegenhanger Saruman te spelen.
Gedurende de documentaire verkent Jon Spira nog meer interessante aspecten van Lee's lange leven. Bijvoorbeeld zijn interesse in occulte literatuur. Een fascinatie die er mede voor zorgde dat cultklassiekers als The Devil Rides Out (1968) en The Wicker Man (1973) het levenslicht zagen. Daarnaast besteedt de docu aandacht aan Lee's vriendschap met zijn Hammer-maatje Peter Cushing. Op het witte doek speelden ze haast altijd elkaars vijanden, maar achter de schermen waren de twee boezemvrienden.
Voor fans van de acteur en liefhebbers van genrefilms is The Life and Deaths of Christopher Lee zeker een aanrader. Regisseur Jon Spira zorgt er met zijn creatieve vormgeving voor dat de documentaire nooit te droog of langdradig wordt. De docu zit boordevol leuke weetjes, maar ondanks alles blijft vooral Lee's onzekere zelfbeeld achter. Gelukkig leek hij zich in zijn latere jaren beter bewust van de trouwe schare fans die hij voor zich had gewonnen. Hoe dan ook blijft het treurig dat zo'n bewonderd acteur zo lang aan zichzelf bleef twijfelen.
Te zien op NPO Plus
