Dani (Victoria Pedretti) verhuist van Amerika naar Engeland om daar een nieuwe baan aan te nemen als de oppasser van twee kinderen in het grote landhuis van Bly Manor. Hier gebeuren mysterieuze gebeurtenissen en zullen de geesten van het huis, en Dani's eigen verleden, haar blijven achtervolgen.
The Haunting of Bly Manor is door Jordy Gomes op 15 oktober 2020 beoordeeld met een 8 / 10.
Naar mijn mening is regisseur Mike Flanagan de beste (moderne) regisseur die zich in het horrorgenre bevind. Zijn filmografie is sterk met titels als Oculus (2014), Hush (2016) & Doctor Sleep (2019). Echter was het zijn Netflix-miniserie, The Haunting of Hill House (2018), die mij liet inzien hoe goed horror kan zijn wanneer er tijd, zorg en vakmanschap ingaat. Vanwege het succes van The Haunting of Hill House liet Netflix hem nog een miniserie ontwikkelen, bestaande uit negen afleveringen: The Haunting of Bly Manor.
Laten we meteen vooropstellen dat Mike Flanagan's aanpak van horror anders is dan de meeste misschien gewend zijn. Geen jumpscares of keiharde geluiden wat uiteindelijk een dier blijkt te zijn. Aan deze goedkope bangmakerij wordt hier niet gedaan. Zet die verwachtingen buiten de deur. Zijn werk aan de twee Netflix-miniseries bestaan uit subtiliteit en de juiste afstemming tussen drama, spanning en de angst van bepaalde situaties. The Haunting of Bly Manor is daarom voor de echte horrorliefhebber niet eng, maar moet het hebben van een interessant mysterie, boeiende personages en sterke thematiek over het leven na de dood.
‘The Haunting of Bly Manor is een creatieve combinatie van verschillende genres die samen een vorm van horror creëren die volledig uniek is in zijn uitvoering.’
We zien vaak dat geesten ons proberen bang te maken, maar wat nou als we de rollen omdraaien? In Bly Manor zien we ook de andere kant van het verhaal - de geesten. De overleden personen die nu voor altijd daar ronddwalen, zonder doel, zonder liefde, soms niet eens wetende dat ze dood zijn. De ene gaat door met hun dagelijkse routine alsof er niks is gebeurd, de ander beleeft keer op keer herinneringen, nachtmerries, je eigen persoonlijke hel van de meest slechte ervaringen en trauma's uit je leven. Ook geesten waren vroeger mensen met gevoelens, en The Haunting of Bly Manor laat inzien dat 'spookverhalen' ook mooi kunnen zijn op een tragische manier.
Niet op visueel vlak, maar wel als het gaat om sfeer kan de serie doen denken aan Del Toro's Crimson Peak (2015), gezien de combinatie van horror met een vleugje romantiek. Weet daarom goed waar je instapt en wat je te wachten staat. Ondanks dat The Haunting of Bly Manor niet dezelfde hoogtes behaalt als Hill House (2018) is dit wederom een creatieve combinatie van verschillende genres. Samen creëren deze een vorm van horror die volledig uniek is in zijn uitvoering. In mijn ogen bewijst een serie als Bly Manor dat horror, in de juiste handen, nog steeds verrassend en indrukwekkend kan zijn.
Te zien op Netflix
