Rag en haar vader voeren een zwervend bestaan wanneer zij immuun blijkt tegen een virus, welke de voltallige vrouwelijke populatie heeft uitgeroeid. Vermomd als jongen is het Dad er alles aan gelegen haar te beschermen tegen de vijandige samenleving en haar voor te bereiden op haar leven als vrouw.
Light of My Life is door Jasper Kruithof op 31 oktober 2019 beoordeeld met een 6,5 / 10.
Casey Affleck is al enige tijd uit de schaduw van zijn broer getreden. Inmiddels heeft hij een sterke reeks met vooral subtiele verhalen op zijn naam staan. A Ghost Story (2017) en Manchester by the Sea (2016) zijn hier treffende voorbeelden van. Light of My Life past uitstekend in dit rijtje. Ouderschap en sterfelijkheid zijn dan ook terugkerende thema's wanneer je de loopbaan van Casey volgt.
Wanneer de nagenoeg volledige vrouwelijke populatie is verdwenen staat Dad (Casey Affleck) als enige tussen Rag (Anna Pniowsky) en een vijandige samenleving als vader én beschermer. Dad worstelt opzichtig met het verlies van zijn vrouw en moeder van Rag, maar ziet het met name als zijn taak haar te begeleiden in een wereld die volledig uit balans is geraakt.
De kracht van Casey Affleck herbergt zich in zijn gevoel voor subtiliteit. Hier zit tevens het gevaar van de film. De interacties en dialogen tussen Rag en Dad zijn dusdanig subtiel dat je als kijker het overzicht kwijt raakt. Dit is jammer want beide optredens zijn sterk en aan elkaar gewaagd, wat overblijft is een dromerig verhaal zonder duidelijke richting. Met iets meer overzicht en richting had Casey Affleck een diepere indruk achter gelaten.
