In een tijd waarin kernenergie mogelijk weer als alternatief voor fossiele energie gezien wordt, voert regisseur Liang Zhao ons op indringende wijze langs plaatsen die als waarschuwing kunnen gelden.
I Am So Sorry is door Rick Schuttinga op 12 december 2021 beoordeeld met een 6 / 10.
Hoewel kernenergie zo mooi lijkt moet men ook stilstaan bij de (mogelijke) gevolgen: nutteloos afval, de lange halfwaardetijd, rampen en onleefbare gebieden.
Fukushima komt voorbij, de kernproeven door de VS in Bikini atol, Tsjernobyl, een nucleair meer in Kazachstan, kernreactor Greifswald in Duitsland en opslagplaats voor nucleair afval Onkalo in Finland.
‘We erven de aarde niet van onze ouders, we hebben haar in bruikleen van onze kinderen.’
Dit soort films zetten je aan het denken over je eigen footprint. Helaas worden ze bekeken door mensen die al bezig zijn met het onderwerp, die er al interesse in hebben; niet door mensen die door de film wakker geschud kunnen worden, zij worden niet bereikt. Kijkend op IMDb naar de wereldwijde release heeft I Am So Sorry op vijf filmfestivals gedraaid (waarvan 2 Nederlandse) en wordt de docu in maar één land uitgebracht: Nederland.
I Am So Sorry is vooral een activistische documentaire - zie ook het gedurfde posterontwerp - over de gevaren van kernenergie en nucleaire wapens. De locaties en gebeurtenissen die daarbij horen kent iedereen. Het onderwerp spreekt tot de verbeelding en lijkt makkelijk scoren. Het gaat erom wat de filmmaker er extra mee doet. En dan komen we uit bij mensen die eenzaam in de exclusion zones wonen en een langzaam wandelende mevrouw in traditionele Japanse kleding.
De combinatie activistisch en geënsceneerd werkt prima, maar verrast nergens. In de lange stiltes met een gekerfd gezicht is de docu zelfs conceptueel, kijkend in de lege ogen van mensen die in eenzaamheid wachten op de dood.
Na het zien van I Am So Sorry kom je tot de conclusie dat de wereld een verdorven plek is, of beter gezegd: dat maakt de mensheid ervan. Als mens heb je een gezonde dosis positiviteit nodig om de aarde te zien zoals zij van nature is: wonderschoon. Aan jezelf de taak om dat zo te houden of haar zelfs ietsje beter achter te laten.
"We erven de aarde niet van onze ouders, we hebben haar in bruikleen van onze kinderen."
