Na de uitvaart stapt Adela in een mysterieuze bus die haar terugvoert in de tijd, naar een weekend dat ze ooit doorbracht in een strandhuis met de overleden Elena.
Agarrame Fuerte is door Rick Schuttinga op 24 juli 2025 beoordeeld met een 6 / 10.
Agarrame Fuerte is vergelijkbaar met het onlangs uitgebrachte Le Deuxième Acte (2024): een tergend slechte introductie die ook nog eens te lang duurt. De opening pakt een vol kwartier van de maar korte vijf kwartier speeltijd maar wekt niets anders dan irritatie. Het moet een proloog zijn waarin mensen rouwen om een mens. Familie, kennissen en vrienden bij elkaar, jij als kijker kent niemand en al helemaal niet de overledene. Dat verandert in het tweede deel. Hier staan drie zussen centraal, hier komt een beetje magisch-realisme voorbij (echter te weinig), hier begint het wat te leven en wat warme te krijgen. Toch ben je als kijker een observator in het leven van zussen die elkaar al heel goed kennen. Jij blijft op gepaste afstand waardoor veel onduidelijk blijft.
‘Toch ben je als kijker een observator in het leven van zussen die elkaar al heel goed kennen.’
De film wordt nu door Eye in de Nederlandse bioscopen uitgebracht onder Previously Unreleased, een prachtig initiatief, maar waartussen soms films te vinden zijn die met een reden niet eerder hun première (in ons land) hebben gehad. Dat Agarrame Fuerte niet eerder is opgepakt door Nederlandse filmdistributeurs is niet zo verwonderlijk.
Toont in het eerste deel jammerende en huilende vreemden. Het tweede deel bevat een enigszins aantrekkelijke sfeer, een fijn zomerse escapade. Een fijne vakantiesfeer die met de kennis van de toekomst hopelijk meer emotionele lading krijgt, maar helaas nergens je hart weet te raken.
Te zien op Picl
