Hij is een van de grootste filmsterren van onze tijd: Dwayne 'The Rock' Johnson was de afgelopen jaren niet van het bioscoopscherm af te slaan. Weet hij in The Smashing Machine de kijker te verrassen?
The Smashing Machine is door Leander den Boer op 17 oktober 2025 beoordeeld met een 6 / 10.
Mark Kerr (The Rock) is eind jaren '90 een aanstormend talent in de nieuwe sport UFC (Ultimate Fighting Championship), een mengeling van verschillende vechtsporten. In de ring staat hij bekend als 'The Smashing Machine' en gaat hij zijn opponenten met brute kracht en zijn kolossale lichaam te lijf. Maar ook zijn thuissituatie voelt vaak als een arena, waar hij vaak lijnrecht tegenover zijn geliefde Dawn (Emily Blunt) komt te staan. We volgen de opkomst van UFC-pionier Kerr terwijl hij vecht tegen zijn innerlijke demonen.
The Rock kiest meestal voor veilige rollen in doorgaans matige blockbusters. Personages die hij speelt in films als Rampage, Skyscraper en San Andreas zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Het voelt vaak niet of hij überhaupt hoeft te acteren voor deze rollen. Die veelgehoorde kritiek zal hem er ongetwijfeld toe hebben aangezet om een uitdagende rol als deze uit te zoeken, in de hoop critici het nakijken te geven. Tot op zekere hoogte slaagt hij hier in The Smashing Machine in. In tegenstelling tot zijn gebruikelijke rollen moet hij zich hier kwetsbaar opstellen en maakt zijn personage een flinke emotionele rollercoaster door. Voor zijn doen zet The Rock een uitstekende prestatie neer. De grootste kracht zit echter in de bewonderenswaardige make-up en protheses, die hem volledig laten opgaan in de rol van Kerr. Ook de ondersteunende cast, met Emily Blunt voorop als de ongrijpbare Dawn, zet een sterk staaltje acteerwerk neer.
‘Voor zijn doen zet The Rock een uitstekende prestatie neer.’
Regisseur Benny Safdie - bekend als een van de Safdie Brothers achter Uncut Gems en Good Time - probeert in zijn eerste soloproject veel tegelijk te doen. Te veel. The Smashing Machine schommelt tussen een huiselijk drama, een klassiek sport-comebackverhaal en een reflectie op verslaving. Daarnaast levert Safdie ook commentaar op roem en onze omgang met sporthelden. De camera wordt daarom vooral beschouwend ingezet, alsof we de personages van een afstand begluren. We komen als kijker ook nooit in de boksring terecht.
Al met al leidt dit tot een ongestructureerd geheel. Je wordt als kijker midden in het verhaal gegooid en maakt een paar belangrijke episodes uit het leven van Kerr mee, maar richting het einde voelt het niet alsof er extreem veel is veranderd. Het is lovenswaardig dat Safdie zich niet laat verleiden om het waargebeurde verhaal te overdramatiseren of de film een kunstmatige climax te geven, maar het zorgt wel voor een onbevredigende kijkervaring. The Smashing Machine is een ambitieus project waarin The Rock eindelijk zijn grenzen opzoekt, ondersteund door sterk vakmanschap achter de schermen. Maar de film mist structuur, waardoor de impact uiteindelijk beperkt blijft.
06-11-2025 in de bioscoop
