Wanneer een intercontinentale ballistische raket onderweg lijkt naar de Verenigde Staten begint het overheidsapparaat op volle toeren te draaien. Wie heeft de raket gelanceerd? Waar zal die neerkomen? Is dit het begin van een nucleaire holocaust? Chaos en angst nemen de overhand.
A House of Dynamite is door Vince Christiaans op 30 oktober 2025 beoordeeld met een 8,5 / 10.
Het is bijna Halloween. Reden voor veel filmkijkers om door de horrortitels te scrollen om een avondje griezelen. Voor wie inmiddels genoeg heeft van afgehakte ledematen of bovennatuurlijke monsters biedt Netflix deze maand een film met een echt nachtmerriescenario. Een verhaal dat spannend is, maar toch genoeg aan de verbeelding overlaat. A House of Dynamite is een horrorfilm over nucleaire oorlog die vanaf zijn eerste minuten de existentiële angst als een zwaar zwart laken over je heen werpt.
De titel A House of Dynamite lijkt te zijn ingegeven door een uitspraak van de bekende Amerikaanse wetenschapscommunicator Carl Sagan over de absurditeit van de kernwapenwedloop: "Stel je een kamer voor die is gevuld met benzine. In die ruimte staan twee aardsvijanden. De één heeft negenduizend lucifers bij zich. De ander zevenduizend. Beide maken zich zorgen over wie er voor ligt op de ander." Het citaat vat de paradox van kernwapens goed samen.
‘Akelig realistisch.’
Volgens voorstanders heeft de angst voor een nucleaire confrontatie onze beschaving sinds 1945 behoed voor een derde wereldoorlog. Tegenstanders wijzen echter op de gevaarlijke gok die nucleaire afschrikking met zich meebrengt: "Er hoeft maar een gek..." In de jaren '60, '70 en '80 leek de gemiddelde burger zich veel meer bewust van deze gevaren dan in 2025. En dat terwijl het dreigingsniveau sinds de invasie van Oekraïne vergelijkbaar is met de kookpunten van de Koude Oorlog.
Waar mensen in november 1981 nog de straat op gingen om te demonstreren tegen NAVO-kernraketten in Nederland, trekt men zich nu angstvallig weinig aan van deze wapens. Alsof men denkt dat alle kernkoppen verdwenen zijn met de val van de Sovjet-Unie. Het gevolg is dat er allerlei misvattingen bestaan over de potentiële inzet van kernbommen. Termen als Mutual Assured Destruction, nucleaire winter en Launch On Warning zijn niet langer bekend, waardoor de terechte vrees voor dit soort wapentuig flink is afgenomen.
Goed dus dat er weer een film aan het onderwerp gewijd wordt. In het verleden hebben soortgelijke films een belangrijk bijdrage geleverd aan de beeldvorming, met name de televisiefilms The Day After (1983) en Threads (1984) zorgden ervoor dat mensen de duivelse deal van kernwapens beter begonnen te begrijpen. A House of Dynamite richt zich vooral op de kettingreactie die kan leiden tot een kernoorlog. De oorlog zelf en de gevolgen ervan worden gelukkig buiten beschouwing gelaten. Ik zeg 'gelukkig' omdat een realistische voorstelling van zo'n conflict zelfs de meest geharde horrorfan slecht zal doen slapen.
Regisseur Kathryn Bigelow hanteert opnieuw de documentaire-achtige stijl die we kennen uit The Hurt Locker (2008) en Zero Dark Thirty (2012), waardoor A House of Dynamite akelig realistisch aanvoelt. Ze laat overtuigend zien hoe enorm de psychologische druk is op iedereen die een sleutelrol speelt in de Amerikaanse reactie op een nucleaire aanval. Hoe goed getraind of ervaren ze ook zijn, niemand is immuun voor verkeerde aannames, misverstanden of blinde paniek. Daarbovenop komt dat ook de techniek niet altijd betrouwbaar blijkt. Zo kan een haperende telefoonverbinding letterlijk het verschil betekenen tussen escalatie en de-escalatie.
A House of Dynamite belicht trapsgewijs de verschillende kanten van de gebeurtenissen. Deze structuur heeft als nadeel dat delen van het verhaal tot wel drie keer toe herhaald worden, waardoor de film gaandeweg zijn spanning verliest. Het abrupte einde zal ook niet bij iedereen in de smaak vallen. Zelf verkeerde ik even in de veronderstelling dat ik iets gemist had, maar na enige bedenktijd is dit slot vanuit een thematisch oogpunt volledig verklaarbaar. Daarnaast is het de vraag of we überhaupt wel willen weten hoe een dergelijk scenario afloopt.
Te zien op Netflix
